سِنِجان که در متون به صورت سنيجان و سينجان نيز مشاهده شده‌است شهريست در5 کيلومتري جنوب غربي اراک واقع در استان مرکزي. معناي لفظي نام اين شهر آشيانه عقاب عنوان شده‌است.
جمعيت اين شهر (با احتساب شهرک نبئي که يک شهرک جديدالاحداث زيرمجموعه اين شهر است) بالغ بر ده هزار نفر است و مردمان آن به زبان فارسي با لهجه خاص خود سخن مي‌گويند (مشابه لهجه بوميان اراک). اين منطقه در سالهاي نه چندان دور يکي از مناطق عمده تجمع يهوديان ساکن استان مرکزي به حساب مي‌آمده و بخش عمده‌اي از ساکنان آن را بوميان کليمي مذهب تشکيل مي‌داده‌اند. سنجان با اين حال که فاصله کمي با اراک دارد ولي از لحاظ آب وهوايي اختلاف قابل ملاحظه‌اي با اراک دارد به طوري که داراي زمستان‌هاي سرد و برفي و تابستان‌هاي خنک است.اين شهر قبل از تبديل شدن به شهر مرکز دهستان قره کهريز به حساب مي‌آمد که شامل خود اين منطقه و چندين روستاي اطراف آن مي‌شد. قدمت اين شهر با توجه به کشف سکه‌هاي تاريخي (مربوط به دوره قراقويونلوها) در آن و وجود دو امامزاده قديمي در آن بيش از هزار سال تخمين زده مي‌شود. روستاها و شهرهاي مجاور اين شهر غير از اراک عبارت‌اند از کرهرود (شمال شرقي)، ضامنجان (جنوب)، گوار و عقيل آباد (جنوب شرقي) و غنيارق (غرب). سنجان امروزي حاصل اتصال دو روستاي مجاور سنجان و فيجان مي‌باشد که پيش از اين به همراه شهر امروزي کرهرود به «سه ده» معروف بوده‌اند. خط راه آهن کشوري نيز از مجاورت اين شهر عبور مي‌کند و اين شهر در کناره جاده بين شهر اراک-شازند واقع شده‌است. در هر محله سنجان و فيجان حداقل يک مسجد و يک حمام عمومي وجود دارد. محلات سنجان عبارت‌اند از محل بالا، محل پايين، قلعه، سرچغا، باغ شيب، سرجو، در امامزاده و محلات فيجان عبارت‌اند از فيجان بالا، فيجان پايين (سر لرزنه)، سرکمر، در گوشه وقلعه. کوه قصبه واقع در شرق اين شهر مشرف به مزارع و باغهاي زيبايي است که نماي طبيعي اين شهر را فوق العاده زيبا ساخته‌است. پارک کلاله واقع در غرب اين شهر و محل تفريحي سلاله واقع در درختستانهاي شرق اين شهر از مراکز تفريحي و ديدني اين منطقه از استان مرکزي مي‌باشد. مسجد شبستان اين شهر داراي قدمت 200 ساله‌است. صنايع دستي اين شهر شامل گيوه از نوع صادراتي و قالي است. محصولات زراعي عمده اين شهر شامل سبزيجات، گردو و انواعي از ميوه‌هاي درختي است.