موسيان نام شهري است در شهرستان دهلران استان ايلام کشور ايران.
اين شهر در منطقه باستاني موسيان در کنار مرز عراق جاي دارد و فاصله آن از شهر دهلران کمتر از 22 کيلومتر است. آثار باستاني بسياري از دوران تمدن‌هاي ايلام، ماد ،هخامنشي و ساساني در اين منطقه وجود دارد که تاکنون مورد توجه قرار نگرفته‌اند.
رودخانه‌اي به نام دويرج از کنار اين شهر مي‌گذرد و آب‌و‌هواي آن در زمستانها معتدل و در تابستانها بسيار گرم است.
از روستاهاي مهم پيرامون آن مي‌توان از پتک، بيات، بربيجه، فربه ،دشت عباس و عين‌خوش نام برد.
اغلب مردم موسيان به گويش لري تکلم مي‌کنند ولي برخي از مردم ساکن روستاهاي حاشيه مرز عراق، عرب‌زبانند. مردم موسيان از طايفه‌هاي لر کاوسي و ديناروند هستند.
منطقه موسيان داراي منابع عظيم نفت و گاز است. بسياري از اين حوزه‌هاي نفتي با کشور عراق مشترک هستند. هم اکنون عمليات استخراج نفت در شماري از اين حوزه‌ها از جمله حوزه‌هاي نفتي بيات، دالپري ،دانان و چشمه‌خوش انجام مي‌گيرد.
منطقه موسيان همچنين منطقه‌اي حاصلخيز از حيث کشاورزي است. آب و هواي گرم منطقه و وجود منابع آب سطحي و زير زميني ،امکان کاشت بسياري از فراورده‌ها را فراهم آورده است .از مهم‌ترين فراورده‌هاي اين منطقه مي‌توان گندم، جو، ذرت، کنجد، صيفي جات، دانه‌هاي روغني، سيب زميني، پياز،انواع سبزيجات، خرما و مرکبات را نام برد.
شهرداري موسيان در تاريخ 1345 خورشيدي تأسيس گرديد.
مردم منطقه در قديم کوچ‌نشين بودند و در سال‌هاي 1351 و 1352 مسئولان وقت در محل فعلي شهر ساختمان‌سازي کردند و با اين کار هسته شهرنشيني تشکيل شد.
اين منطقه در سال 1359 و در جريان جنگ ايران و عراق به اشغال متجاوزان در آمد که در نتيجه شهر موسيان و روستاهاي اطراف آن به کلي ويران شدند. در سال‌هاي جنگ، استانداري يزد بيشتر شهر موسيان را بازسازي کرد که با تصرف دوباره از سوي عراق تمامي بازسازي به طور 100 درصد تخريب شد.پس از پايان جنگ منطقه بازسازي شده و از نو رونق گرفته است.